Przejdź do treści

Projekty uczestników Programu Akcelerator Pro 2024

Nauczyciel – Koordynator: Marek Kępa

Szkoła: Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Niepołomicach – Branżowa Szkoła i Stopnia im. Krakowskiego Bractwa Kurkowego

Opis projektu:

Grupa projektowa pracowała nad stworzeniem ekologicznego pojazdu elektrycznego, bazując na ramie do gokarta oraz mini stacji ładowania. Projekt przybliżył uczniom technologię pojazdów elektrycznych, które zyskują na popularności. Pomysł wynikała z połączenia dwóch zagadnień – pojazdów przyszłości i zainteresowania młodzieży kartingiem. Dzięki temu uczniowie zdobyli nowe umiejętności, takie jak dobór silnika elektrycznego do konkretnego obciążenia (moc, prąd itp.), dobór przełożeń, dobór baterii oraz projektowanie mocowania silnika do ramy.

Zaprojektowany pojazd w przyszłości może być wykorzystywany do ćwiczeń na placu manewrowym. A także do nauki techniki wychodzenia z poślizgu, po zastosowaniu specjalnych nakładek na tylne ogumienie.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Poznanie nowych technik zgodnych z obowiązującymi trendami w motoryzacji.
  2. Nabycie umiejętności projektowania oraz dobierania elementów tworzących nowatorski pojazd.
  3. Uświadomienie odpowiedzialności ekologicznej za ochronę środowiska.

Nauczyciel – Koordynator: Łukasz Zgórski

Szkoła: Technikum Samochodowe nr 12 w Bydgoszczy

Opis projektu:

Uczniowie pracowali nad stworzeniem modelu tzw. „Procesu transformacji energetycznej”, polegającego na przekształceniu i przechowywaniu energii z odnawialnych źródeł energii (OZE).

Inicjatywa projektu wynikała z potrzeby zaprezentowania zasady działania ogniwa paliwowego w pojazdach samochodowych. Na rynku brakowało dostępnych pomocy dydaktycznych, które w praktyczny sposób ilustrowałyby tę technologię.

Kolejnym zagadnieniem, którym zespół projektowy się zajął, była konieczność modernizacji systemu energetycznego w Polsce, szczególnie po wprowadzeniu rozporządzenia UE dotyczącego zakazu rejestracji pojazdów spalinowych od 2035 roku. Choć w kraju powstaje coraz więcej instalacji OZE, wciąż istnieje problem z magazynowaniem tej energii. Projekt połączył te dwa kluczowe zagadnienia: przetwarzanie i magazynowanie energii z OZE w postaci wodoru oraz jego konwersję na energię elektryczną za pomocą ogniwa paliwowego.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Zapoznanie uczniów z nowoczesnymi technologiami ekologicznymi, szczególnie związanymi z energią wodorową.
  2. Rozwój umiejętności projektowania, budowy i testowania modeli technologicznych.
  3. Rozwiązywanie problemów związanych z magazynowaniem energii z odnawialnych źródeł oraz jej przetwarzaniem na energię elektryczną.

Nauczyciel – Koordynator: Mariusz Skupień

Szkoła: Technikum nr 2 im. Stefana Banacha w Jarosławiu

Opis projektu:

Projekt „Zielony uśmiech – redukcja cyfrowego śladu węglowego” miał na celu uświadomienie młodzieży wpływu korzystania z nowoczesnych technologii, takich jak media społecznościowe, platformy streamingowe i przechowywanie danych w chmurze, na środowisko naturalne.

Projekt polegał na przeprowadzeniu kampanii informacyjnej dotyczącej cyfrowego śladu węglowego oraz możliwości jego ograniczania przez użytkowników Internetu. Odbiorcami kampanii była społeczność ZSTiO w Jarosławiu oraz uczniowie szkół podstawowych i średnich z Jarosławia. W ramach projektu stworzono aplikację, która ułatwia kontrolę produkcji cyfrowego śladu węglowego w formie kalkulatora. Aplikacja ma na celu ukazanie konieczności ograniczania tego śladu, pokazując, jakie działania generują największe emisje CO2 (np. TikTok emituje aż 2,63 grama ekwiwalentu CO2 na minutę aktywnego użytkownika).

Aplikacja zawiera również wskazówki dotyczące zrównoważenia cyfrowego śladu węglowego, takie jak regularne usuwanie niepotrzebnych e-maili (np. SPAM-u)

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Edukacja społeczności szkolnej i lokalnej w Jarosławiu – zwiększenie świadomości uczniów na temat „Cyfrowego śladu węglowego”.
  2. Poznanie przez młodzież sposobu wyliczania cyfrowego śladu węglowego, poprzez stworzenie aplikacji pomagającej w ograniczaniu jego powstawania.
  3. Kształtowanie dobrych nawyków podczas korzystania z urządzeń IT, mających na celu ograniczanie cyfrowego śladu węglowego.

Nauczyciel – Koordynator: Jakub Jaroszyński

Szkoła: Zespół Szkół Łączności w Gliwicach

Opis projektu:

Pomysł uczniów był ściśle związany z nowym nurtem w logistyce – logistyką społeczną, a dokładnie jej specjalizacją – logistyką miejską. Szkoła biorąca udział w projekcie znajduje się nieopodal Centrum Przesiadkowego, które zostało oddane do użytku blisko rok temu. Choć Centrum jest często nagradzane i chwalone, pojawiają się również negatywne opinie na jego temat. Projekt i przeprowadzone w jego ramach badania dotyczyły zasadności funkcjonowania tego obiektu w różnych aspektach.

Grupie projektowej zależało na współpracy z Gliwickim Centrum Przesiadkowym, ze względu na związek z kierunkami kształcenia uczniów – logistyką i transportem, elektroniką oraz informatyką, w tym telematyką transportową, systemami zarządzania połączeniami czy tablicami zmiennej treści.

Centrum Przesiadkowe, jako nowy obiekt, potrzebowało poparcia społecznego i zrozumienia jego istotności, łącząc transport kolejowy z systemem stacji autobusów miejskich, regionalnych, a także dalekobieżnych i międzynarodowych. Projekt uwzględniał także ekologiczne rozwiązania, takie jak instalacje fotowoltaiczne oraz okładziny z płyt elewacyjnych na bazie cementu fotokatalitycznego, które w dłuższym czasie zmniejszają stężenie szkodliwych substancji w powietrzu, wykazując właściwości antybakteryjne i samoczyszczące.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Analiza danych w kontekście wnioskowania – zdobycie przez uczniów wiedzy na temat metod i narzędzi wykorzystywanych do analizy (w tym umiejętności ich obsługi).
  2. Zaproponowanie rozwiązań (usprawnień) w kontekście mocnych i słabych stron projektu oraz wyróżnienie prawidłowych rozwiązań, które już funkcjonują.
  3. Wzmocnienie znaczenia ekologii i jakości w kontekście podróży miejskich.

Nauczyciel – Koordynator: Olga Węsierska

Szkoła: Zespół Szkół Mechanicznych i Logistycznych im. Tadeusza Tańskiego w Słupsku

Opis projektu:

Wielokrotnie w trakcie zajęć uczniowie zwracali uwagę na to, że chcieliby, aby ich projekty były nie tylko interesujące, ale także użyteczne i miały praktyczne zastosowanie.

Zdecydowali się połączyć swoje pasje i zainteresowania z pożytecznym celem. Zamiast drukować drobne przedmioty wyłącznie na własny użytek, grupa postanowiła stworzyć rzeczy, które mogłyby wspierać działalność charytatywną na rzecz osób potrzebujących. Dodatkową wartością projektu było to, że metodyka projektowania pod druk 3D różniła się znacząco od klasycznego rysunku technicznego nauczanego w szkole. Tworzone przedmioty nie bazowały wyłącznie na druku 3D, ale wykorzystywały także elementy elektroniki i modelarstwa.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Nauka projektowania pod druk 3D przy użyciu programu Fusion360.
  2. Wspieranie lokalnych i szkolnych inicjatyw o charakterze charytatywnym.

Podniesienie poziomu bezpieczeństwa poruszania się pieszych po drogach po zmroku.

Nauczyciel – Koordynator: Łukasz Dudkowski

Szkoła: Centrum Edukacji Zawodowej w Sieradzu

Opis projektu:

Projekt „E-patio energetyczne” to innowacyjne miejsce spotkań młodzieży szkolnej w czasie przerw lekcyjnych. Grupa projektowa zaplanowała, aby w centralnym punkcie obiektu szkolnego, gdzie znajdują się dwie odrębne placówki młodzieżowe: ZSP nr 1 oraz CEZ, powstało miejsce przeznaczone na spotkania młodzieży. Jest to miejsce z ławkami do siedzenia, wykorzystywane do oczekiwania na lekcję lub inne zajęcia pozalekcyjne.

E-patio jest projektem nietypowym, nowoczesnym i innowacyjnym, ponieważ w tym miejscu uczniowie mogą skorzystać z ładowania sprzętów elektronicznych, a także zasilić pojazdy, którymi dojeżdżają do szkoły – rowery elektryczne i hulajnogi. Młodzież ma do dyspozycji źródła energii pochodzące z odnawialnych źródeł, co stanowi istotny element edukacyjny w zakresie ekologii i zrównoważonego rozwoju. W projekcie wykorzystano odnawialne źródła energii, z których uczniowie mogli korzystać podczas przerw od zajęć.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Promowanie nowych technologii w zakresie odnawialnych źródeł energii oraz ochrona środowiska.
  2. Zaangażowanie grupy uczniów w budowanie projektu, który wykraczał poza podstawę programową, jednocześnie kształtując umiejętności współpracy w zespole.
  3. Stworzenie nowoczesnego E-patio energetycznego w zespole placówek szkolnych, które miało służyć uczniom jako przestrzeń do odpoczynku i ładowania urządzeń elektronicznych.

Nauczyciel – Koordynator: Sebastian Konopik

Szkoła: Technikum Samochodowe nr 1 im. Romana Macieja Pijanowskiego w Warszawie

Opis projektu:

Pomysł na projekt edukacyjny dotyczący budowy gokarta narodził się z pasji do motoryzacji oraz zainteresowania techniką.

Jednym z głównych zadań grupy projektowej było dzielenie się z rówieśnikami wiedzą i umiejętnościami związanymi z konstrukcją oraz montażem pojazdu, a także rozwijanie ich kreatywności i umiejętności pracy zespołowej.

Celem projektu było nie tylko nauczenie uczestników podstaw budowy gokarta, ale także rozwinięcie ich umiejętności analitycznych, logicznego myślenia i rozwiązywania problemów. Uczestnicy projektu nauczyli się samodzielnie projektować i konstruować gokarty, zdając sobie sprawę z różnych aspektów związanych z takim przedsięwzięciem, takich jak aerodynamika, silnik, zawieszenie, układ hamulcowy i elektronika.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Stworzenie zespołu, który działał w sposób sprawny i umożliwiający wykorzystanie nowo nabytych kompetencji uczniów.
  2. Zaplanowanie projektu w sposób konkretny, możliwy do zrealizowania w określonych ramach czasowych.
  3. Realizacja projektu przy udziale całej grupy oraz wyciągnięcie wniosków z jasnym przekazem dla uczestników, pokazującym, ile osiągnęli i ile można zrobić, działając w zespole.

Nauczyciel – Koordynator: Dariusz Dwórznik

Szkoła: Zespół Szkół Zawodowych nr 1 w Nowym Dworze Mazowieckim

Opis projektu:

Pomysł na projekt wynikał z chęci zastosowania jak najbardziej efektywnych metod uczenia się. Jedną z takich metod była budowa modelu naczepy z załadunkiem w postaci palet z towarami o różnych gabarytach.

Projekt miał na celu rozwijanie umiejętności percepcji przestrzennej, myślenia analitycznego oraz matematycznego. Uczestnicy projektu rozwijali także kompetencje przyszłości, takie jak aktywne uczenie się, krytyczne myślenie, analiza danych czy wnioskowanie. Doskonalili także umiejętności związane z bezpieczeństwem ruchu drogowego, które wynikały ze sposobu rozmieszczenia ładunku. Innowacyjność projektu polegała na zastosowaniu modelu do symulacji sytuacji rzeczywistych, które występują przy rozmieszczaniu ładunku na naczepie.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Rozwijanie umiejętności matematycznych w zakresie analizowania danych, obliczania powierzchni, objętości i wypełnienia przestrzeni ładunkowej pojazdu.
  2. Rozwijanie wyobraźni przestrzennej.
  3. Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych i współpracy zespołowej.

Nauczyciel – Koordynator: Marek Pacion

Szkoła: Zespół Szkół Mechanicznych w Opolu

Opis projektu:

Projekt był odpowiedzią na potrzeby młodzieży szkolnej. Obejmował stworzenie miejsca do oczekiwania na zajęcia oraz wypoczynku dla społeczności uczniowskiej, usytuowanego przy pracowni samochodowej.

Celem projektu było stworzenie przestrzeni, która wpisywałaby się w charakter pracowni samochodowej. Zespół uczniowski zajął się wykonaniem elementów wyposażenia tego miejsca, wykorzystując części i materiały pochodzące z rozbiórki samochodów. W ten sposób nadano im drugie życie. W ramach projektu powstały pufy z opon, stolik z bloku silnika, stoliki oraz taborety, a także kanapy z beczek po płynach eksploatacyjnych.

Projekt pokazał, że niektóre części oraz materiały mogą znaleźć nowe zastosowanie w otaczającej uczniów przestrzeni. Realizując projekt, zespół wykorzystał umiejętności każdego członka grupy, w szczególności umiejętności projektowania, konstruowania, spawania, lakierowania oraz tapicerowania.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Przygotowanie projektu elementów do miejsca wypoczynku (puf, stolików, taboretów, kanap).
  2. Wykonanie elementów do miejsca wypoczynku.
  3. Podsumowanie i promocja zakończenia realizacji projektu na forum społeczności szkolnej.

Nauczyciel – Koordynator: Andrzej Michalczewski

Szkoła: Zespół Szkół Samochodowych w Radomiu

Opis projektu:

Realizowana obecnie podstawa programowa nie przewiduje kształcenia w zakresie elektromobilności, a informacje docierające do uczniów są niepełne i często nieobiektywne. Dlatego też w ramach projektu uczniowie zgłębili zagadnienia związane z budową pojazdów wyposażonych w elektryczne układy napędowe, w tym samochodów elektrycznych i hybrydowych. Poznali rozwiązania techniczne głównych podzespołów oraz charakterystykę takich pojazdów. Przeanalizowali również wpływ elektromobilności na środowisko naturalne, zarówno w skali lokalnej, jak i w szerszym ujęciu, zwłaszcza pod kątem możliwości produkcji pojazdów elektrycznych oraz wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną.

Aby przybliżyć te zagadnienia szerszej publiczności, uczniowie wykorzystali cykliczną imprezę organizowaną w szkole – Piknik Motoryzacyjny. W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele lokalnych firm motoryzacyjnych, uczniowie szkoły oraz mieszkańcy Radomia i okolic.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Przygotowanie i zaprezentowanie debaty na temat elektromobilności.
  2. Zaprojektowanie znaku graficznego promującego debatę.

Nauczyciel – Koordynator: Wojciech Baranowicz

Szkoła: Zespół Szkół Technicznych w Mikołowi

Opis projektu:

Pomysł na projekt edukacyjny zakładał stworzenie pojazdu ARACHECO, czyli zaprojektowanie i budowa napędu elektrycznego do jednoosobowego pojazdu rurowego wraz z fotowoltaiczną stacją ładującą.

W szkolnej pracowni samochodowej znajdowała się prawie ukończona rama jednoosobowego pojazdu rurowego typu arachnid, wykonana przez uczniów ZST. Początkowo uczniowie próbowali dopasować do niej silnik spalinowy, jednak okazało się to zbyt dużym wyzwaniem. Uczniowie ze szkolnego koła Rally Team ZST, pod opieką nauczyciela, zaproponowali, aby w dobie elektromobilności spróbować napędzić pojazd silnikami elektrycznymi. Dodatkowo, do projektowanego napędu zaplanowali wykorzystanie ładowarki fotowoltaicznej, by cała inicjatywa była w pełni ekologiczna.

Pomysł został zaaprobowany przez całą grupę, ponieważ podobnego rozwiązania jeszcze nikt nie realizował w szkole biorącej udział w programie. Połączenie wiedzy i umiejętności elektryków oraz mechaników samochodowych przyczyniło się do uzyskania bardzo dobrych rezultatów.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Rozwój umiejętności pracy w grupie, zakładający współdziałanie w dążeniu do wspólnego celu.
  2. Rozbudzenie innowacyjności i wiary, że wiedza i umiejętności, w połączeniu z kreatywnym podejściem, pozwalają na osiąganie ambitnych celów.
  3. Zwiększenie świadomości ekologicznej wśród uczniów w zakresie napędów elektrycznych oraz pozyskiwania energii ze słońca.

Nauczyciel – Koordynator: Elżbieta Burlaga

Szkoła: Technikum nr 1 w Żywcu

Opis projektu:

Turbina z ogniwami fotowoltaicznymi, budową takiego urządzenia zajął się zespół projektowy w żywieckim technikum.
Turbina miała umożliwiać generowanie energii elektrycznej w dowolnym miejscu, gdzie występuje ruch wiatru. Zespół uczniowski wykonał turbinę w niewielkiej skali, tak by była łatwa do transportu i mogła znaleźć zastosowanie w różnych sytuacjach, na przykład jako wyposażenie kampera. Dzięki swojej mobilności oraz prostocie obsługi, turbina może być używana w różnych miejscach, takich jak odludne obszary, tereny górzyste, czy obszary dotknięte klęskami żywiołowymi. Dodatkowo, turbina współpracuje z ogniwami fotowoltaicznymi i magazynem energii, co pozwala na jej efektywne działanie w różnych warunkach.

Zespół projektowy opracował szczegółową dokumentację, w której zaprezentowano aspekty techniczne i konstrukcyjne zestawu, w tym schematy budowy, zasady działania oraz charakterystyki techniczne. Zawarto również obliczenia przeprowadzone w trakcie projektowania, które pozwoliły na weryfikację efektywności urządzenia. Była to próba implementacji różnych kreatywnych rozwiązań technicznych, mających na celu stworzenie prototypu zgodnego z oryginalnym pomysłem.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Wyposażenie uczniów w praktyczne umiejętności programowania oraz zrozumienie podstawowych koncepcji technologicznych.
  2. Zdobycze solidnych podstaw w dziedzinie energii odnawialnej, technologii wiatrowych i fotowoltaicznych.
  3. Rozwój umiejętności praktycznego projektowania oraz realizacji pomysłów technicznych w sposób zgodny z ekologicznymi trendami.

Nauczyciel – Koordynator: Jakub Grzelak

Szkoła: Zespół Szkół Ponadpodstawowych im. Jana Kasprowicza w Nietążkowie

Opis projektu:

Autorskim projektem uczniów było zorganizowanie przedsięwzięcia pod nazwą „NIETĄŻKOWO NIE GRYZIE”, które miało na celu promowanie zawodu technik spedytor.

Pomysł narodził się z potrzeby zwiększenia widoczności zawodu spedytora, który często nie jest dostrzegany jako ciekawa i opłacalna ścieżka kariery. Zespół projektowy skupił się na promocji tego zawodu wśród społeczności szkolnej, pokazując uczniom, że praca spedytora wiąże się z wieloma interesującymi wyzwaniami i możliwościami.

W ramach projektu zaproszeni zostali ósmoklasiści, którzy jeszcze nie podjęli decyzji o wyborze dalszej drogi kształcenia. Dla nich zorganizowane zostały zawody drużynowe, które obejmowały szereg konkurencji: test wiedzy o transporcie i spedycji, test wiedzy o ruchu drogowym, udzielanie pierwszej pomocy medycznej, praktyczne zabezpieczanie ładunku na palecie połączone z torem przeszkód, konkurencje sprawnościowe oraz wycinanie pojazdów ciężarowych z owoców. Wszystkie te działania miały na celu nie tylko edukację, ale także integrację młodzieży i zapoznanie jej z różnymi aspektami zawodu spedytora.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Rozwój kompetencji miękkich, takich jak kreatywność, praca w grupie, komunikatywność, odporność na stres, przełamywanie barier i podnoszenie poczucia własnej wartości.
  2. Uczenie odpowiedzialności za własne działania i współpracę w zespole.
  3. Promowanie nauki poprzez zabawę.

Nauczyciel – Koordynator: Piotr Kasperczyk

Szkoła: Zespół Szkół Mechanicznych nr 1 im. Szczepana Humberta w Krakowie

Opis projektu:

Projekt „Inkubator Szkolny” miał na celu odpowiedź na wyzwania, z jakimi borykała się młodzież – poczucie niższości, niska samoocena, stres, problemy ze snem, niezdrowy tryb życia oraz presja związana z osiągnięciami.

Projekt miał na celu wzmocnienie uczniów i uczennic poprzez rozwijanie ich wiary we własne możliwości, kształtowanie odpowiedzialności, kreatywności oraz umiejętności pracy zespołowej. Dodatkowo przygotowywał młodzież na sukcesy i porażki, zachęcał do podejmowania nowych wyzwań z odwagą oraz uwrażliwiał na ochronę przyrody, zdrowie i potrzeby innych ludzi.

Projekt zakładał także praktyczne działania, które miały pozytywnie wpłynąć na rozwój kompetencji technicznych uczniów oraz ich zaangażowanie w edukację zawodową. Efektem pracy zespołów było m.in. wykonanie pomocy dydaktycznych niezbędnych do organizacji ćwiczeń w pracowni silnikowej oraz stworzenie dwóch stanowisk pracy do diagnozowania silników i systemów elektronicznego sterowania, które mogły być wykorzystywane do nauki i praktycznych ćwiczeń.

Najważniejsze założenia projektu:

  1. Wykonanie dwóch stanowisk dydaktycznych z zakresu diagnostyki silników spalinowych, umożliwiających uczniom praktyczną naukę.
  2. Przygotowanie uczniów do udziału w konkursach wiedzy samochodowej, rozwijając ich umiejętności i pasje związane z motoryzacją.
  3. Rozbudzenie wśród uczniów potrzeby ochrony środowiska oraz dbałości o własne zdrowie, poprzez podkreślenie roli ekologii w pracy zawodowej.